I Zjazd Absolwentów Psychologii KUL. 27 czerwca 2016. Wypełniony po brzegi dziedziniec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, spotkania po latach, rozmowy, absolutorium…. Te i wiele innych wydarzeń towarzyszyło absolwentom psychologii KUL, którzy sobotę i w niedzielę (25-26 czerwca 2016 r.) odwiedzili swoją Alma Mater. Spotkanie Stowarzyszenie Absolwentów UWM w drugi weekend września (10.09.) tradycyjnie zorganizowało Dzień Absolwenta. Zobacz, jak wyglądało spotkanie po latach absolwentów i pracowników ZSG. Fot. Ryszard Biel. Zespół Szkół Gospodarczych istnieje w Elblągu 70 lat. Z tej okazji wczoraj (7 października), w CSE Światowid odbyła się uroczysta Gala. Po niej, absolwenci oraz byli pracownicy tej placówki udali się do ZSG, by powspominać wspólnie Jubileuszowy Zjazd Absolwentów z okazji 25-lecia ALK. Ćwierć wieku - tyle lat skończyła nasza uczelnia w 2018 r. Żeby uczcić ten czas, w czerwcowe popołudnie mieliśmy zaszczyt zaprosić wyjątkowych gości - absolwentów, którzy począwszy od 1993 r. opuścili mury naszej uczelni. Wspólne spotkanie po latach było uświetnione – Spotykaliśmy się po raz pierwszy 25 lat po ukończeniu studiów, a potem dziesięć i pięć lat temu. Trochę zdążyliśmy się oswoić ze zmianami, które na nas wywarł upływający czas. Pociechą jest, że w się rozpoznajemy. 50 lat to szmat czasu, wielu z nas odeszło już na zawsze. Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Pewnej pięknej jesiennej soboty ( się na naszym terenie sympatyczna i odświętnie ubrana grupka miłośników naszej szkoły. Niektórzy z nich pięć lat temu, kiedy zdawali maturę, nie byli zbyt skłonni powracać tu kiedykolwiek. Ale po ukończeniu studiów lub po różnych doświadczeniach życiowych świat wygląda inaczej, a więc szkoła również, toteż postanowili spotkać się w murach Collegium Ursulinum, aby poświętować ten ich mały jubileusz. Zaczęli od zwiedzenia zacnych murów. A przy tej okazji uruchomiły się w nich wspomnienia. Mnóstwo wspomnień: szalone wygłupy, dania wyczarowywane w pracowni gastronomicznej, „zapał” podczas lekcji o mistrz klawiatury, Siostra-dzwoneczek i wiele wiele innych…Po zwiedzeniu starych, ale trochę już nowych murów, zasiedli do obiadu, który określili jako iście królewski. Tuż po obiedzie wybrali się do pięknie odnowionego internatu w budynku Aniołów Stróżów. Po okrzykach zachwytu i tutaj obudziły się wspomnienia. Lepiej nie mówić przeszli się po ogrodzie. Tym razem, w towarzystwie wychowawczyni, mogli uzyskać wstęp do dalszej części ogrodu, na tzw. teren zakazany, co bardzo ich spotkali się tam, gdzie bije serce tego miejsca; tam, gdzie czeka Gospodarz, zawsze ten sam i zawsze gotowy przyjąć swoje dzieci; tam, gdzie czeka Matka, uśmiechnięta i życzliwa. Spotkali się przy sarkofagu św. Urszuli, aby przeżyć razem ucztę duchową - Eucharystię. Ostatnią stacją tego jubileuszowego spotkania był uroczysty podwieczorek ze smakowitymi wypiekami przygotowanymi przez nich samych – dobrze wykształconych techników gastronomii i hotelarstwa. Opowiadali o sobie, o swoich drogach, o swoich sukcesach, o swoich planach… Na koniec wręczyli piękne bukiety z podziękowaniem Siostrze Dyrektor, która tak serdecznie ich przyjęła i swojej wychowawczyni, która niegdyś dzielnie (z dużą pomocą Ducha Świętego, współsióstr i ich Rodziców) przeprowadziła tę nadzwyczaj żywą 25-tkę przez różne burze i warto było. Cieszę się nimi i modlę się o dobro w ich Aneta, wychowawczyni klasy TGH (2004-2008) Przedstawiam Państwu scenariusz apelu, który odbył się podczas Zjazdu Absolwentów szkoły w 100 rocznicę jej istnienia. 100 LECIE SZKOŁY– ZJAZD ABSOLWENTÓWSCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIAOpracowanie : Joanna Kwiatkowska- PaluchProwadzącyZewsząd się dzisiaj zjechali szlachcice,Wieść bowiem poszła na okolicę ,O tym, że u nas zabaw dziś wiele,Ale kochani, to nie wesele,Lecz Święto naszej szkoły kochanejTłumnie, radośnie dziś zaś literacki prezent dla niej mamy,Do obejrzenia którego wszystkich 1 – Uspokójcie się! Przestańcie tak krzyczeć!Uczeń 2 – Przypomnijcie sobie, po co się spotkaliśmy. Mamy zredagować kolejny numer gazetki szkolnej!Uczeń 3 – Ale, ale. Czy wiecie co się dzieje w naszej szkole?Uczeń 1 – Zobaczcie (pokazuje na widownię) ilu mamy dziś gości w szkole.(uczniowie się uspokajają)Uczeń 3 – O faktycznie! Przepraszamy za nasze 1 – Ale ja nadal nie wiem, co się 3 – Jak to nic nie wiesz? Szkoła obchodzi jubileusz!Uczeń 4 – Jaki jubileusz? Czyj znowu jubileusz?Uczeń 2 – Nasza szkoła ma przecież 100 lat!Uczeń 1 – O czym będziemy pisać w naszej gazetce?Uczeń 2 – Jak to, o czym? Będziemy pisać o życiu w naszej szkole i o jej historii. Wiesz takie szperanie - wspominanie Uczeń 3 – Minęło sporo czasu. Kto może pamiętać to wszystko?Uczeń 4 – Mój dziadek. On chodził do tej szkoły chyba 50 lat temu. Nieraz mi opowiadał o swoich szkolnych przeżyciach. Nieźle rozrabiał z kolegami. Wciąż się uśmiecha, gdy o tym 2 – Moja mama też chodziła do tej szkoły. Zawsze powtarza, że lata szkolne, to najwspanialsze momenty w życiu człowieka. To czas, gdy ktoś za nas się martwi, za nas załatwia tysiące rzeczy. Troszczy się i czuwa nad nami. Podobno dopiero z perspektywy czasu można to doceniać. I dopiero po latach tęskni się za tym, co już nie powróci. „Inwokacja” – Narrator Uczelnio moja! Ty jesteś jak zdrowie;Ile Cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,Kto Cię stracił. Dziś piękność Twą w całej ozdobieWidzę i opisuję, bo tęsknię po Tobie. Wy mury piękne, które z dla lśnicie,Otuchą napełniałyście me naukowe łzy się obficie z oczu nieraz lały,Gdy do dziennika pały się rojnie sypały,I nad niejedną głową zbierały się chmury,To nikt z całej ferajny nie bywał więc przenoś moja duszę utęsknionąW krainę dzieciństwa – nieco tych ław malowanych pismem rozmaitem,Wyżłobionych cyrklami, kolorowym rytem,Tu znajomy inicjał, tam serce złamane,Dalej imiona dziewcząt, chłopców korytarzach zaś, w każdym jednym kącie ,Widniały napisy o miłości 2Nagle coś z mroku dziwnego się wyłania,Śmieszy, przestrasza, powoduje drganiaStropu, co dzielnie spaja wszystkie ściany,To nasza latorośl ma w-f oj dzieci, chyba źle się bawicie,Dla was to igraszka, a tu idzie o życieI kondycję podłóg, tak pięknie zadbanych,Przez panie artystycznie codziennie sprzątanych,(Uczniowie wnoszą kroniki szkolne)Uczeń 5 – Przynieśliśmy z archiwum kroniki szkolne, znajdziemy tu wszystko co dotyczy naszej szkoły. Uczeń 6 – W ciągu wieku nazbierało się aż siedem tomów. Uczeń 5- Zobaczcie – pierwsza strona najstarszej kroniki. Dnia 1 września 1905 roku nastąpiło otwarcie czteroklasowej szkołyUczeń 6- Od roku 1912 do 1914 trwała budowa nowego budynku. Do szkoły uczęszczało wtedy 510 uczniów. Uczeń 1 - Historia szkoły nierozerwalnie łączyła się z burzliwymi dziejami naszego kraju i regionu, dlatego nauka często odbywała się w języku niemieckim. Dopiero w 1945 roku do szkoły ostatecznie powrócił język 3 - W 1964 roku oddano do użytku salę gimnastyczną, w której się dzisiaj znajdujemy. Dwa lata później wprowadzono ośmioklasowy system 5 - Bywały lata, gdy w murach szkoły uczyła się naprawdę więzła gromada. W latach osiemdziesiątych były aż 32 oddziały. Tak było do 1999 roku, w którym reforma oświaty wprowadziła sześcioletnie szkoły podstawowe. Uczeń 4 - Ale historia szkoły, to nie tylko mury, to przede wszystkim ludzie i ich losy. W ciągu stu lat szkoła wychowała kilka pokoleń mieszkańców naszego miasta, ucząc ich patriotyzmu, szacunku i wiary we własne możliwości. A wszystko to dzięki ludziom, którzy nie szczędzili trudu i serca. Uczeń1- Czy wiecie, że w ciągu tych lat w szkole uczyło około 500 nauczycieli?Uczeń 2- Myślę, że wszystkich wspominamy dziś z sympatią , choć wielu z nich spędzało nam sen z powiek .„Do matematyczki”Nieszczęsne zadania i tragiczne wzory jawią się w snach moich niby jakieś o takich snach, matematyczko droga,marzyła jeszcze wczoraj uczennica młoda!Za cóż że, za cóż, ma pani kochana,o matematyce mam myśleć od rana! I to myślenie tyle czasu mi zajmuje,że na naukę już mi sił brakuje. „Do chemiczki”Nieszczęsne zadania i tragiczne wzoryod dawna straszne, nocne co me smutne oczy za sobą ciągniecie,żalu mi przydajecie?A niechże się wreszcie, co się ma stać, stanie,bo uczyć się tej chemii nie jestem już w stanie!„Do polonistki”Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,ma droga polonistko, tym postępkiem nic, jednak tak to było,jedną małą jedynką tak wiele ubyło!Ach, gdybyż to ta jedna tylko była ...cóż, kiedyś ty ich więcej dotąd postawiła!Przez ciebie matka często się frasuje,Prze ciebie ojciec wieczorami mnie serce masz z kamienia, droga polonistko,żeś obróciła wniwecz, co lubię ... To 3. Nauczyciele cierpliwie znosili wiele wybryków, nieprzygotowanie do lekcji i wieczne 5. Jednak dopiero przerwy spędzane ze szkolną dziatwą wystawiały ich cierpliwość i system nerwowy na prawdziwą 3W dużą przerwę lud cały wyległ na boisko,Nie było końca śmiechom, krzykom oraz co sił w płucach w powietrze dmuchali,Ci starsi, ci średni i ci całkiem zaś, jak tuba, z ich każdym wydechemNiosło w świat okrzyki wspomagane w okrzykach tych była historyja taka:Zrazu odzew dźwięczny – pierwszaków to paka,Potem śmiech doniosły i gromkie okrzyki,To z klas pośrednich wybiegł lud koniec się pojawia ton jeszcze ostrzejszy,To okrzyki wydają ci, co są najwięksi. Narrator 4Nagle gwar ucichł, lecz napięcie trwało,Statyści zastygają w swych pozach (stop-klatka).Wszystkim się zdawało, że to hałas trwa ...A to echo dzwonek rozrywki tej koniec obwieściłI wszystkich bohaterów w szeregi się w głąb sceny, ustawiając się w dwuszeregu, pojawia się postać zmęczonego się z wolna i oczy zwróconoNa postać belfra bardzo on bowiem na schodach, niby skamieniały,Starając się opanować ten zespół więc uczniowie z wrażenia pobledliI spokojnie człapiąc w klasach swych 4- Tak sobie wspominacie i tylko gadacie i gadacie. Zapominacie, po co się tu spotkaliśmy? Przecież mamy to wszystko opisać! Uczeń 5- Jeszcze jest tyle ciekawych rzeczy do omówienia! Uczeń 6- Przecież szkolne życie to nie tylko nauka . Prawdziwa szkolna integracja to wspaniałe klasowe wycieczki, imprezy, potańcówki - na których królował rock and „Szkolny rock and roll”ProwadzącyMiło dzisiaj wspomnieć te szkolne przygody,Dzięki nim człowiek dorosły znów staje się 1Dzień szkolny już się kończy, milkną gwary, mniej tonów,Ostatni uczniowie wychodzą do na boisku osadza się spokojnie,Ptaki powracają do swych drzewek już kończyć opowieść nostalgiczną naszą Może kiedyś inną tu wszyscy wśród uczniów byłem, dzielnie rozrabiałem A com widział i słyszał ,Wam 2 - Oj. Coś mi się wydaję, że nie starczy Wam nawet pięciu spotkań ,by podsumować to wszystko, co działo się w szkole w ciągu tych wszystkich 1- A swoją drogą ciekawe, co będą wspominać nasi następcy za kolejne kilkadziesiąt było nie tak dawno, choć minęło wiele lat,Przeleciała także młodość karuzelą dawnych latPozostały dziś wspomnienia, które echem niesie wiatrA to święto jest nadzieją na powroty w dawny „Pożegnanie”.Bibliografia:1.„Jubileusz 40- lecia Szkoły Podstawowej Nr 3 w Redzie” Szczepańska, Na szkolnej scenie, Płock 1997Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Mój znajomy był ostatnio na rozmowie rekrutacyjnej na Śląsku. Po wymianie „dzień dobry” wszyscy usiedli. I Pani prowadząca rozmowę rzuciła „No to proszę, niech Pan mówi”. Najwyraźniej nie czytała mojego postu o właściwej strukturze rozmowy rekrutacyjnej ;) Jak pewnie się domyślasz, dalej wcale nie było lepiej. Ostatecznie znajomy spotkanie przeżył, ale nie ma najlepszej opinii o klimacie tej firmy. I wcale mu się nie dziwię! Prowadzenie rozmowy rekrutacyjnej to nie jest czarna magia :) To po prostu spotkanie o określonej formie. I dobrze wcześniej przemyśleć jego strukturę. Ostatnio pisałam o powitaniu. Teraz czas na resztę. Poniżej przedstawiam dwie opcje, wraz z ich zaletami i wadami oraz rekomendacją użycia. Schemat rozmowy rekrutacyjnej nr 1 PYTANIA REKRUTERÓW – OPIS STANOWISKA/ FIRMY – PYTANIA KANDYDATA W tym schemacie zaczynamy od pytań do kandydata. Poznajemy jego doświadczenie i zbieramy informacje o potrzebnych nam kompetencjach. Następnie opowiadamy krótko o firmie (to też warto przemyśleć!). Na końcu zostawiamy czas na pytania, jakie może mieć kandydat. ZALETY: Kandydat nie jest ukierunkowany przez opis roli. Odpowiada zgodnie ze swoją obecną wiedzą, nieskażoną informacjami od Ciebie. Opowiadając o firmie możesz się odnieść do wiedzy o kandydacie. Nawiązać do jego doświadczeń czy zainteresowań. A więc oferta i jej opis jest nieco sprofilowana :) Tuż po opisie firmy kandydat może zadać pytania – ma informacje od Ciebie „na świeżo” w głowie. Być może część z jego wątpliwości udało Ci się już rozwiać. WADY: Jeśli kandydat nie jest zainteresowany szczegółową ofertą, dowie się o tym pod koniec spotkania. Może mieć poczucie straty czasu, a i Ty pewnie masz co robić ;) Znajomość oferty i wymagań stanowiska pozwala doświadczonym kandydatom lepiej odsiać informacje, które mają znaczenie dla pracodawcy. Opowiadając o sobie mogą ucinać wątki, które nie będą istotne. A to może skrócić czas rozmowy. REKOMENDACJA: Ten schemat sprawdzi się podczas rozmów z osobami o małym doświadczeniu (praktykant, świeży absolwent studiów) – pozwala sprawdzić stan wiedzy i wyobrażenie o pracy w danej branży, jakie ma kandydat. Może być też przydatny przy spotkaniu z osobą zmieniającą zawód – tu też oczekiwania wobec roli warto sprawdzić przed opisem firmy. Schemat rozmowy rekrutacyjnej nr 2 OPIS STANOWISKA/ FIRMY – PYTANIA REKRUTERÓW – PYTANIA KANDYDATA Tu zaczynamy od opowieści o stanowisku i ofercie firmy. Mówimy o tym jak się u nas pracuje, w co wierzymy i kogo szukamy. Następnie zadajemy pytania o doświadczenie i kompetencje kandydata. Ostatnia część jest dla kandydata, to czas na jego pytania. ZALETY: Kandydat ma w głowie opis stanowiska, wiec może się do niego odnosić w swoich odpowiedziach. Ma szansę wyciągnąć ze swojego doświadczenia informacje, które mają znaczenie dla potrzeb Twojej firmy. Kandydat lepiej rozumie sens pytań, bo widzi ich związek z opisem roli i jej wymaganiami. Zadając je możesz się też podeprzeć informacjami o firmie, jakie podałaś. Kandydat może odnieść się do oczekiwań. Powiedzieć szczerze, że nie zna określonych narzędzi lub czegoś nie umie. Jeśli jego oczekiwania wobec roli są bardzo odmienne, spotkanie szybko się kończy. WADY: Tracisz szansę zbadania obecnej wiedzy kandydata (o pracy, o branży, o oczekiwaniach). Trudniej będzie Ci dowiedzieć się, jakie wyobrażenia miał rozmówca i co naprawdę jest dla niego kluczowe. Bo już dowiedział się, co oferujesz, a czego nie. Podpowiadasz kandydatowi, kogo szukasz. Może to wzmacniać tendencje autoprezentacyjne i chęć „odpowiadania pod klucz”. Doświadczony rekruter i tak się przez to przekopie, ale utrudnia to prowadzenie szczerej rozmowy. Kandydat może chcieć zadać od razu pytania o ofertę firmy, co wydłuży wstępną część spotkania, jeszcze przed weryfikacją dopasowania jego kompetencji do potrzeb firmy. Jeśli pytania odroczymy w czasie, kandydat część z nich może zapomnieć ;) REKOMENDACJA: Schemat drugi najlepiej wykorzystają doświadczeni kandydaci – będą mogli odnieść oczekiwania i ofertę firmy do swoich kompetencji i planów zawodowych. Ta kolejność będzie też wskazana podczas spotkań z osobami, które przekraczają profil stanowiska – pozwoli to od razu zweryfikować zbieżność potrzeb lub przekierować spotkanie pod kątem innej roli. Jak widzisz, schematy są proste, ale wybór jednej z opcji niesie za sobą określone konsekwencje. Osobiście wolę schemat pierwszy, bo często dowiaduję się dzięki temu wielu ciekawych rzeczy :) Wiem jednak, że doświadczeni kandydaci lubią, gdy najpierw nakreśli im się o jakiej roli będziemy rozmawiać. Niezależnie od wyboru opcji, jej świadome zastosowanie daje komfort w prowadzeniu spotkania. Zawsze masz z głowy pierwsze zdanie na rozpoczęcie rozmowy ;) O tym jak zakończyć spotkanie i dlaczego warto zostawić pytania kandydata na koniec, w kolejnym poście :) Oj, temat rzeka mi się z tego zrobił… Autor zdjęcia: Breather/ Każdy zjazd absolwentów skłania do refleksji i wspomnień. Spotkania po latach mają to do siebie, że łączą przeszłość z teraźniejszością. 26 czerwca 2021 roku w Powiatowym Zespole Szkół w Łopusznie odbył się zjazd absolwentów – matura, rocznik zebrali się przed ,,pałacem” – byłą siedzibą szkoły . Tam zebranych powitał dyrektor PZS w Łopusznie C. Najmrodzki , który przypomniał historię placówki. Odniósł się też do jej tradycji, którą na przestrzeni lat tworzą kolejne pokolenia. W dalszej części spotkania uczestnicy zwiedzili nowy budynek szkoły. Mieli okazję obejrzeć sale dydaktyczne, pracownie przedmiotowe, zobaczyć obecny wizerunek szkoły. Absolwentów w murach Powiatowego Zespołu Szkół w Łopusznie powitała gorąco również społeczność uczniowska. W montażu słowno–muzycznym podkreśliła, że wspomnienia młodości, historie odległe i bliskie wpisane są w scenariusz życia każdego z absolwentów . Spotkanie w szkole zakończyło się wspólnym – pamiątkowym zdjęciem. Różne szkoły mają swoje własne tradycje. Na niektórych spotkaniach absolwenci są organizowane raz w roku, w innych - raz na 5 lub 10 lat. Na falach pamięci Wkrótce po studiach takie spotkania odbywają się zwykle w czasie wakacji studenckich, w lutym. Następnie organizatorzy muszą przemyśleć scenariusz wieczornego zjazdu. I sam możesz zorganizować spotkanie w dogodnym czasie. Ci, którzy tworzą scenariusz wieczory z okazji kończenia nauki, Konieczne jest wcześniejsze poinformowanie kolegów i nauczycieli o tym wydarzeniu. Ponadto, aby wszystko przebiegało jak w zegarku, należy uzgodnić organizację stołu, akompaniament muzyczny i ogólny wygląd. Wszyscy będą bardzo zadowoleni, jeśli ktoś z byłych kolegów z klasy zostanie wyznaczony na toastmastera. Rok lat, rok lat ... Najlepszym miejscem do realizacji scenariusza spotkania dla absolwentów będzie sala zebrań szkoły. Organizując to wydarzenie w auli, zapewnisz gościom miejsca przy stole, możliwość tańca i wzięcia udziału w zabawnych konkursach. Podczas komponowania scenariusza na wieczorne spotkanie zjazdowe upewnij się, że stoły są ułożone tak, aby na środku sali było wystarczająco dużo wolnego miejsca. Aby to zrobić, możesz użyć układu tabeli z literą "P" lub "O". Jeśli masz scenę w auli w swojej szkole, lepiej nie brać tego pod uwagę, ponieważ wygodniej jest wykonywać utwory lub wiersze w ciasnym gronie. Więc obecni będą czuć się bardziej komfortowo. W przypadku, gdy wszyscy przy stole będą traktowani osobiście, należy wziąć pod uwagę miejsce siedzące i uwzględnić bankiety, krzesła lub fotele w scenariuszu spotkania. Wymień stół bufetowy można przykryć małym stolikiem dla czterech do sześciu osób. Otwórz wieczór, oczywiście, masz toastmastera. Czy w scenariuszu zawierasz toastmastera na wieczorne spotkanie? To, czy uczestnicy tego wieczoru otrzymają pozytywne emocje i czy będą pamiętać to wydarzenie przez długi czas, zależy w dużej mierze od toastmastera. Dlatego podajemy kilka przydatnych wskazówek. Po pierwsze toastmaster potrzebuje asystenta. Oczywiście, lepiej wybrać spośród swoich kolegów z klasy, którzy będą prawdopodobnie w stanie wykonać kilka utworów lub przeczytać wiersz zaplanowany w skrypcie. Dla miłego wyglądu sali można umieścić zdjęcia absolwentów wykonanych w okresie studiów od 1 do 11 klas. Różne dekoracje, piłki, kwiaty itp. po prostu dodaj trochę zabawy. Nie zapomnij uchwycić tego uroczystego wydarzenia, zapraszając fotografa lub kamerzystę. Możesz poprosić o przyniesienie kamery lub aparatu z kimś z imprezy. Zadbaj także o kupowanie bukiecików dla swoich ulubionych nauczycieli. Kwiaty nie muszą być drogie w jasnych opakowaniach, o ile twoja dusza jest odczuwalna i dzięki twoim ulubionym nauczycielom za ich pracę. Rozważ scenariusz spotkania absolwentów z najdrobniejszymi szczegółami, a potem to cudowne wydarzenie zostanie zapamiętane na wiele lat, być może do następnego spotkania.

spotkanie absolwentów po latach scenariusz