Kroplówki witaminowe Bielsko-Biała – dostępność terapii. Wlewy dożylne oferujemy wszystkim pełnoletnim pacjentom, u których nie stwierdzono przeciwwskazań do wykonania zabiegu. Nie są one jednak wskazane dla osób zmagających się z wysokimi wartościami ciśnienia tętniczego, niewydolnością krążenia, nerek, niedokrwistości. Wskazane będą takie produkty jak płatki kukurydziane, płatki owsiane, świeże, surowe warzywa oraz owoce. Przed śniadaniem wskazane jest wypicie szklanki wody mineralnej z wysoką zawartością magnezu, szklanki letniej wody z dodatkiem łyżeczki miodu, kefiru z sokiem z czerwonego buraka lub z sokiem pomidorowym. Na śniadanie można Objawem przedawkowanie IPP jest osłabienie i różne dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Leczyć można wówczas jedynie objawy, ponieważ nie ma antidotum. Bywa, że leki IPP są przyjmowane bez medycznych wskazań, a pacjenci z braku czasu przyjmują je na własną rękę bez konsultacji z lekarzem. Mięsa, wędliny, tłuszcze. Poleca się rezygnację z tłuszczów zwierzęcych na rzecz olejów roślinnych. Dieta w chorobie trzustki powinna zawierać przede wszystkim olej rzepakowy, słonecznikowy, lniany, kukurydziany, sojowy i oliwę z oliwek. Stosować można również masło i miękkie margaryny kubkowe. Dzięki żywieniu parenteralnemu można utrzymać lub polepszyć stan odżywienia chorego, a także poprawić rokowania oraz przyspieszyć wyleczenie. Ze względu na inwazyjność metody i liczne objawy niepożądane, żywienie pozajelitowe stosowane jest tylko u osób, u których doszło do niewydolności przewodu pokarmowego. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Jakie są powody tego, że kot nie chce jeść? Powodów, dla których Twój kot nie chce jeść, może być wiele. Wyróżniamy dwie główne przyczyny: psychiczne i fizyczne. Do przyczyn psychicznych najczęściej zalicza się stres oraz rozmaite nerwice lub depresje. Częściej jednak brak apetytu u kota wywołują przyczyny fizyczne. Koty wykazują niską tolerancję na głód - już 2-dniowa głodówka może przyczynić się do poważnego uszkodzenia wątroby. Fizyczne przyczyny braku apetytu u kota Fizycznych przyczyn braku apetytu może być wiele. Mogą być to zarówno zaburzenia w układzie trawiennym (problemy z jamą ustną, przełykiem, żołądkiem, wątrobą, trzustką i jelitami – zwłaszcza zamieszkałymi przez pasożyty), układzie moczowym (chociażby niewydolność nerek) lub w układzie krwionośnym, np. anemia. Przyczyną spadku kociego apetytu mogą być również choroby nowotworowe, stany zapalne lub owrzodzenia układu pokarmowego – głównie jamy ustnej oraz przełyku, ale także choroby wywołane przez bakterie, wirusy czy grzyby, takie jak koci katar. Kot nie czuje wtedy zapachu pokarmu i nie ma ochoty go spożywać. Psychiczne przyczyny braku apetytu u kota Jeśli coś się nagle zmieni w życiu Twojego kota lub jeśli nie poświęcasz mu wystarczająco dużo uwagi, może się to skończyć odmową jedzenia. Szczególnym przypadkiem może być stres: gdy coś obciąża ich psychikę, szczególnie wrażliwe koty przechodzą na strajk głodowy. Zmiany takie jak przeprowadzka, utrata najbliższego właściciela lub czworonożnego przyjaciela, zestresowani współlokatorzy oraz inne zmiany mogą wpłynąć na psychikę Twojego kotka i wytrącić go z równowagi psychicznej. W przypadkach, gdy przyczyna psychologiczna jest oczywista, warto, abyś dla dobra kota wprowadził jak najwięcej spokoju do codziennego życia i dał mu szansę na ponowne poczucie bezpieczeństwa i pewności. Zapewnij mu zajęcie, przytulaj go do siebie, baw się z nim, poświęcaj mu więcej czasu niż zwykle. Postaraj się, aby Twój kot na nowo rozkoszował się jedzeniem, bo od tego zależy jego zdrowie. Interwencji lekarza weterynarii wymagają także te zwierzęta, u których stwierdzono utratę 10% masy ciała w czasie 7 - 14 dni. Jak długo kot może nie jeść? Jeżeli kocia głodówka trwa dłużej niż jeden dzień, powinieneś udać się z kotem do specjalisty. Lekarz weterynarii przeprowadzi badania, które pozwolą ustalić przyczynę braku apetytu u zwierzęcia oraz udzieli specjalistycznej pomocy – czy to przez podanie leków pobudzających apetyt i witamin oraz specyfików wspomagających trawienie, kroplówki nawadniającej (czasami dodaje się do niej glukozę i aminokwasy, co chroni przed odwodnieniem i szybkim stłuszczeniem wątroby), czy wręcz założenie sondy żołądkowej umożliwiającej karmienie wymuszone. Wnikliwa obserwacja rytuałów żywieniowych Opiekunowie często nie zauważają pierwszych symptomów spadku apetytu, np. gdy kot kilkakrotnie w ciągu dnia podchodzi do miski, wącha jedzenie, ale go nie zjada. To znak, że zwierzę odczuwa głód, ale z jakiegoś powodu nie spożywa pokarmu. Dopiero spadek wagi i całkowity brak chęci zjedzenia przez kota czegokolwiek, nawet ulubionego pokarmu, wywołuje u opiekuna niepokój. Dlatego ważne jest, abyś dokładnie obserwował swojego futrzaka i w razie pierwszych oznak braku apetytu odpowiednio zareagował. Nawet niewielkie niedożywienie może być niebezpieczne Konsekwencje niedożywienia mogą być bardzo różnorodne. Niewystarczająca ilość zarówno kalorii, jak i białka u kotów chorych może doprowadzić do niedożywienia, co związane jest z brakiem energii białkowej (PEM – protein energy malnutrition). W takich przypadkach najczęściej dochodzi do upośledzenia funkcji immunologicznych. Występujące symptomy kliniczne, związane z niedożywieniem u kotów, różnią się w zależności od poziomu nasilenia i czasu trwania wzmożonego głodzenia. Nawet najmniejsze niedożywienie może znacząco wpłynąć na zdrowie Twojego kota i zwiększyć ryzyko jego przedwczesnej śmierci. Zastosowanie odpowiedniego wsparcia żywieniowego może niewątpliwie pomóc w takiej sytuacji. Jakie są konsekwencje niedożywienia u kota? Kot niejadek – kiedy zacząć działać? Poważne konsekwencje spowodowane nieodżywieniem pokazują, jak ważna jest Twoja reakcja, gdy kot odmawia przyjęcia pokarmu. dlatego jeśli Twój zwierzak straci zainteresowanie pokarmem (np. po operacji czy podczas choroby), powinieneś koniecznie próbować zachęcić go do jedzenia. Oczywiście nie każdy kot, który nie chce jeść, musi być dokarmiany na siłę. Warto jednak poznać objawy, które skłonią Cię do podjęcia działań, wspomagających przyjmowanie pokarmu u Twojego kota. Wybierz wysokiej jakości karmę Josera, która rozbudzi apetyt Twojego kota: Jak poprawić apetyt u kota? Wsparcie żywieniowe opiera się obecnie na wielu metodach - począwszy od tych mniej inwazyjnych jak karmienie z ręki poprzez zastosowanie środków farmakologicznych aż do działań wymagających postępowania chirurgicznego. Jeśli wykluczy się przyczyny fizyczne i psychologiczne, istnieją pewne metody, które możesz podjąć, aby skłonić kota do jedzenia. Staraj się nie dawać mu jedzenia na siłę, bo z pewnością nie przyniesie to oczekiwanych rezultatów. Zapewnij zwierzęciu wygodne i ciche miejsce w domu. Na czas posiłku odizololuj go od innych zwierząt w domu, aby spokojnie i bez stresu mógł jeść. Istnieje bardzo wiele sposobów, aby namówić kota do jedzenia, np. podgrzewanie posiłków do temperatury pokojowej, podawanie półpłynnego jedzenia, karmienie strzykawką lub przygotowywanie smakołyków o bardzo intensywnym zapachu. W skrajnych przypadkach możesz podać leki pobudzające apetyt - zastrzyki z witamin z grupy B, zwiększające apetyt w naturalny sposób i niepowodujące skutków ubocznych. Koty wykazujące brak apetytu nie we wszystkich przypadkach wymagają wsparcia żywieniowego. Ważnym sygnałem do takiego postępowania może być widoczny brak apetytu trwający około 3 dni. Sposoby na kota - niejadka Kiedy kot potrzebuje wsparcia żywieniowego? Koty wykazujące brak apetytu nie we wszystkich przypadkach wymagają wsparcia żywieniowego. Jednakże w przypadku nasilających się objawów i głodówki przedłużającej się do 2-3 dni, powinieneś zwrócić się o pomoc lekarza weterynarii. Zwłaszcza zwierzęta z ryzykiem wystąpienia PEM (niedożywienia białkowo-energetycznego) powinny mieć zapewnione wsparcie. Wsparcie żywieniowe jest wymagane także u kotów cierpiących na choroby powodujące bezpośrednią utratę białka i energii. Szybka reakcja z Twojej strony jest bardzo ważna - dobra obserwacja, a następnie przekazanie odpowiednich informacji lekarzowi weterynarii, pozwolą na wybranie odpowiednich metod, wspierających żywienie kota. Postępowanie w przypadku braku łaknienia u kotów W przypadku braku łaknienia u kotów masz do wyboru szereg metod, zarówno łatwych do zastosowania, jak i bardziej inwazyjnych. Niezależnie od metody karmienia diety powinny być wprowadzane stopniowo w ciągu 2-3 dni, najczęściej zaczynając od 25-33% zapotrzebowania na kalorie i systematycznie zwiększając ich poziom. Zmiana warunków życia kota Aby zachęcić kota do jedzenia, należy zacząć od ograniczenia stresu, zmniejszenia hałasu, zapewnienia optymalnej temperatury otoczenia, bezpiecznego schronienia (czasami kotu wystarczy zwykły karton), używania feromonów w sprayu czy też w postaci obroży. Jeśli Twój kot przybywa w lecznicy, bardzo ważny będzie częsty kontakt z Tobą. Zmiana formy i częstotliwości oraz sposobu podawania pokarmu Właściciele kotów niejednokrotnie żalą się na wybiórcze przyjmowanie pokarmu przez swoich pupili. Dodatkowo koty wykazują silne preferencje żywieniowe, wybierając tylko jedną, ulubioną karmę. Kiedy zatem przestają ją jeść, nie chcą spróbować niczego innego. Aby zachęcić kota do jedzenia, powinieneś poświęcić mu trochę czasu. W takim przypadku najlepiej podawać karmę z ręki, ponawiając próby mniej więcej co godzinę, za każdym razem z niewielką porcją świeżego jedzenia. Niejednokrotnie przy 2 - zwierzę zaczyna interesować się pokarmem. Koty chętniej spożywają karmy wysokotłuszczowe i bogate w białko oraz te o silnym zapachu (głównie mięsa, ryby lub sera). Posiłki można także urozmaicić, dodając do nich na przykład odrobinę bulionu drobiowego lub wołowego czy sok z buraków. Pamiętaj o tym, że koty często zaczynają bardziej interesować się jedzeniem w nocy, dlatego zostaw Twojemu pupilowi karmę wieczorem w jego miseczce. Terapia farmakologiczna Gdy powyższe sposoby nie przynoszą zadowalających efektów, należy zastanowić się nad użyciem środków farmakologicznych. W przypadku wystąpienia domniemanego braku łaknienia (np. spowodowanego bolesnym schorzeniem jamy ustnej lub zębów) można ograniczyć się jedynie do terapii podtrzymującej. Problemem może okazać się także niedobór witaminy B, mogący doprowadzić do anoreksji u kotów. W takim przypadku niedobory witaminy B należy uzupełniać poprzez stosowanie odpowiedniej suplementacji. Żywienie poprzez zgłębnik (sondę) W przypadku, gdy odżywianie kota przy zastosowaniu powyższych metod nie jest wystarczające, można zastosować zgłębnik (sondę). Lekarz weterynarii poinformuje Cię o sposobach karmienia z zastosowaniem zgłębnika. Podsumowanie Koty to zwierzęta o bardzo specyficznych potrzebach żywieniowych, szczególnie wrażliwe na niedobory pokarmowe. Dlatego kotom cierpiącym na niedobory żywieniowe należy poświęcić odpowiednio dużo czasu, często z włączeniem opieki całodobowej. W warunkach lecznicowych taka opieka jest często niemożliwa, ale dzięki rozmaitych metodach zwiększających apetyt u kota wsparcie żywieniowe może być prowadzone w domu bezpośrednio przez właśnie Twoje zaangażowanie i odpowiednia reakcja w przypadku, gdy Twój kot nie je, a także ścisłe stosowanie się do zaleceń lekarza weterynarii, mogą uchronić Twojego pupila od dalszych metod leczenia, poważnie ingerujących w jego układ pokarmowy. Wszyscy wiedzą, że ważne jest wybieranie pokarmów bogatych w witaminy i minerały żeby zachować zdrowie, bo w przeciwnym razie można doprowadzić do niedoborów. Mało kto wie jednak, że to, jak łączymy pokarmy ma także duże znaczenie i może przyczynić się do lepszego wykorzystania zawartych w jedzeniu drogocennych składników. Jest także druga strona medalu. Niektóre produkty jedzone razem mogą nie współgrać i powodować, że nie wykorzystamy pełnego potencjału prozdrowotnego składników. Jednym z pierwiastków, którego absorpcję jesteśmy w stanie znacznie zmienić spożywając razem z innymi składnikami, jest żelazo. To je wzięłam dziś pod lupę. Jest składnikiem krwi, dostateczne spożycie chroni przed anemią. Szczególnie kobiety w wieku rozrodczym są narażone na jego duże straty i powinny szczególnie dbać o jego dostateczne spożycie. Jeden z częstszych niedoborów wśród Polaków. Poziom i wysycenie organizmu żelazem bardzo łatwo sprawdzić i kontrolować za pomocą prostego badania- morfologii. Oto kilka przykładów objaśniających, jak niektóre składniki pożywienia współgrają z żelazem i jak można poprawić jego absorpcję łącząc bogate w nie produkty z innymi. Jest jedna ważna rzecz, którą musicie wiedzieć teraz na temat żelaza, żeby dobrze rozumieć wszystko napisane w dalszej części artykułu. Są dwie formy żelaza: hemowe (Fe2+) – w mięsie i podrobach, dobrze się wchłania i niehemowe (Fe3+) – w roślinach, wchłania się znacznie gorzej. Ok, teraz, możemy iść dalej. SUPER POŁĄCZENIA, CZYLI TO JEDZ RAZEM Żelazo plus witamina C Witamina C może znacznie polepszyć wchłanianie żelaza, a konkretnie jego formy zawartej głównie w roślinach (żelaza niehemowego, Fe3+),a im więcej tej witaminy w posiłku, tym bardziej poprawiona wchłanialność! Dodanie 50mg witaminy C do posiłku poprawiło wchłanianie żelaza 2- krotnie, a dodanie 500mg witaminy C poprawiło wchłanianie aż 6- krotnie! Nie byłabym sobą, gdybym nie dorzuciła do tego reakcji chemicznej: Fe3+ + witamina C –> Fe 2+ czyli prosto mówiąc żelazo w formie Fe3+ (to gorzej wchłanialne) zmienia swoją postać pod wpływem witaminy C, na znacznie bardziej przyswajalną dla człowieka formę Fe2+. Zadbaj o to, żeby w każdym posiłku znajdował się produkt bogaty w tą witaminę, a żelazo będzie się znacznie lepiej przyswajać. Posypuj dania zieloną pietruszką, dodawaj do nich paprykę. Źródło żelaza i witaminy C musi być jedzone w jednym posiłku, bo osobno nie mają one już takiej mocy! Żelazo plus mięso Teraz przykra wiadomość dla wegetarian, nie bez powodu częściej cierpią oni na anemię spowodowaną niedoborem tego pierwiastka. Wszystko przez „meat factor”, czyli mięso. Nie dość, że samo w sobie jest super bogatym źródłem łatwo przyswajalnego żelaza, na dodatek polepsza także wchłanianie żelaza niehemowego. Dodając 50g wieprzowiny, wołowiny, drobiu czy ryby zwiększa wchłanianie żelaza o 44%, 70g już o 57%. Za ten mechanizm odpowiadają powstające z mięsa peptydy, łączące żelazo w dobrze przyswajalne kompleksy. 1:0 dla mięsożerców! Tym razem reakcja chemiczna wygląda mniej więcej tak: Fe3+ + peptydy wytwarzane na skutek trawienia białka mięsa –> kompleks z Fe2+ o super wchłanialności Żelazo plus skrobia oporna i oligosacharydy Skrobię oporną i oligosacharydy znajdziesz w : czosnku, cebuli, ryżu (szczególnie ostudzonym po ugotowaniu), strączkach, chlebach razowych, pumperniklu, cykorii, bananach, szparagach, kaszach, płatkach owsianych surowych, kukurydzy. Skrobia oporna to, jak mam nadzieję każdy się domyślił- skrobia, która opiera się trawieniu. Oligosacharydy to rodzaje cukrów, które także nie są trawione. Związki te nazywane są prebiotykam, substancjami stanowiącymi pożywienie dla milionów bakterii jelitowych. Spożyte oligosacharydy i skrobia oporna trafiają do jelita grubego, tam natrafiają na bakterie jelitowe, których trawieniu już nie są w stanie się oprzeć. Zostają zużyte jako pożywienie- źródła energii właśnie dla mikroflory jelitowej. Powstałe na skutek rozkładania przez bakterie jelitowe substancje (krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe) odżywiają komórki jelita, zwiększają jego ukrwienie i stymulują rozrost ścian jelita. To wszystko przyczynia się do polepszenia pracy jelita i zwiększenia wchłaniania żelaza, ale też innych składników pokarmowych. Tutaj reakcji chemicznej nie będzie, ale mogę dodać, że krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe jak sama nazwa wskazuje mają odczyn kwaśny, zakwaszają więc pH treści jelitowej, zwiększają rozpuszczalność i polepszają wchłanialność żelaza. HAMUJĄ WCHŁANIANIE- TEGO RACZEJ NIE JEDZ RAZEM Kwas fitynowy i żelazo Kwas fitynowy jest związkiem naturalnie występującym w zbożach, roślinach strączkowych i nasionach. Ma on zdolność wiązania różnych metali (między innymi żelaza) w nierozpuszczalne związki kompleksowe. Przez to żelazo, ale też inne metale, także te szkodliwe, nie jest wchłonięte do organizmu, a wydalone. Ilość kwasu fitynowego w pożywieniu można zmniejszyć stosując moczenie, mielenie, kiełkowanie ziaren. Jest także możliwość stosowania specjalnego enzymu – fitazy, która rozkłada kwas fitynowy, tę metodę stosują niektórzy producenci mąk. Jeśli do posiłku doda się źródło witaminy C bądź mięso, można wyrównać niekorzystne działanie kwasu fitynowego. Już 30 mg witaminy C, na przykład plaster papryki, niweluje negatywny wpływ aż 58 mg kwasu fitynowego. Trzeba dodać, że duża część produktów bogatych w żelazo zawiera też kwas fitynowy (np. rośliny strączkowe, ziarna, orzechy). Żelazo i polifenole Polifenole to te związki, przez które polecane jest picie czerwonego wina, herbat, naparów z ziół, czy jedzenie warzyw, kakao i owoców. Są one bardzo zdrowe, to prawda, ale niekoniecznie powinniśmy je spożywać razem z pokarmami w których znajduje się żelazo. Polifenole, tak jak kwas fitynowy: wiążą i uniemożliwiają wchłonięcie żelaza tworząc z nim trudnorozpuszczalne związki kompleksowe. Najsilniejsze działanie hamujące wchłanianie ma tutaj czarna (szczególnie bogata w tianinę), ale tez zielona i miętowa herbata. Nie popijaj więc herbatą ani kawą posiłków, bo zmniejszasz znacząco ich wartość odżywczą. W ten sposób hamujesz przyswajanie nie tylko żelaza, ale też wapnia, magnezu i innych mikro- i makroelementów. Jak najbardziej herbaty i napary są za to wskazane między posiłkami, wtedy nie wywierają już negatywnego wpływu. Wapń i żelazo Wapń i żelazo „rywalizują” ze sobą o wchłonięcie. Jeśli skomponujemy posiłek tak, że znajdą się w nim te dwa pierwiastki w dużych ilościach, to wchłanianie żelaza zmniejszy się o 50% na korzyść wapnia. Jest to o tyle niekorzystne, że stosunkowo „łatwiej” jest dostarczyć odpowiedniej ilości wapnia niż żelaza, a niedobory wapnia są rzadsze niż niedobory żelaza. Warto planować posiłki tak, aby szczególnie bogate źródła tych pierwiastków nie znajdowały się tam razem. W praktyce oznacza to unikanie jedzenia produktów mlecznych i nabiału wraz z mięsem (ser i szynka na kanapce to nie najlepszy pomysł, jeśli zależy Ci na przyswojeniu żelaza z mięsa). Na koniec jeszcze jedna bardzo ważna sprawa. Więcej żelaza nie zawsze znaczy lepiej. Zbyt duża podaż żelaza (szczególnie na skutek nieprzemyślanej suplementacji) zwiększa ilość wolnych rodników, a co za tym idzie może zwiększyć szansę zapadnięcia na niektóre nowotwory, czy choroby serca. Ważna jest odpowiednia podaż tego pierwiastka i utrzymanie w normach wskaźników takich jak: hemoglobina, hematokryt, ferrytyna, MCV, MCH, MCHC. Jeśli nigdy nie miałeś/ miałaś problemów z anemią to nie musisz stosować się do przedstawionych tutaj rad. Są one bardziej przydatne dla osób zmagających się z niskim poziomem żelaza lub mających problemy z dostarczeniem prawidłowiej ilości tego pierwiastka z dietą. Przeczytaj też: 1 kwietnia 2016, Ochrona zdrowia, 18 komentarzy W życiu człowieka stającego się nagle pacjentem oraz jego rodziny czasami pojawia się trudny i nieprzyjemny moment. Nie mają oni innego wyjścia i stykają się z przedstawicielami ochrony zdrowia. Najczęściej w trybie „ostrym”, stając twarzą w twarz z ratownikami medycznymi, pielęgniarkami i lekarzami. W życiu zawodowym tych drugich często przytrafia się sytuacja, w której stają oko w oko a właściwie słowo w słowo z pacjentem z pewnymi „X” dolegliwościami oraz jego rodziną. I równie często w tym starciu dwóch światów dochodzi do galaktycznej niemalże wojny, niczym ze Star Wars, w której padają pewne konkretne, znane nam – medykom – sformułowania. „Babcia powinna trafić do szpitala” – to najczęściej przed świętami. „Ona ma 92 lata” – pamiętajmy, wiek to nie rozpoznanie chorobowe. „Tatuś ma tyle ciężkich chorób i jest po wylewie” – te ciężkie choroby będzie mieć do końca swoich dni, niestety. „Może jakaś kroplówka na wzmocnienie pomoże?” – może pomoże, może nie pomoże. „Ostatnio dziadek po szpitalu i kroplówkach wrócił do domu lepszy” – piąteczka! Nic nie szkodzi, że po drodze złapał zapalenie płuc leczone dożylnie antybiotykiem i odleżynę… Przy tych dwóch ostatnich stwierdzeniach się dzisiaj zatrzymamy. Jeśli jesteś medykiem, wiesz o czym mowa – proszę Cię tylko o podanie wpisu dalej. Jeśli jesteś potencjalnym pacjentem lub członkiem rodziny chorego człowieka – przeczytaj proszę uważnie tych kilka znaków poniżej – dla dobra siebie lub swojego bliskiego. Kroplówka na wzmocnienie Zacznijmy brutalnie. Nie istnieje coś takiego jak kroplówka na wzmocnienie. To określenie jest jakimś niewytłumaczalnym mitycznym tworem, przekazywanym Ci przez pradziadka, babcię i osobistych rodziców. To, że ktoś po kroplówce poczuł się lepiej nie oznacza cudotwórczego wpływu płynu wlanego do żyły. Gwarantuję Ci, że jeśli będziesz się regularnie i odpowiednio nawadniać doustnie (zwykłą wodą z kranu) to też poczujesz się w końcu lepiej. Poczujesz się także lepiej gdy walniesz mocnych siedem kaw lub wciągniesz do swego nosa amfetaminę. Możesz to wszystko zrobić, tylko po co? Nie wiem. Wiem natomiast, że nie ma dnia, by w Polsce dziesiątki zbłąkanych dusz nie chciało dostać chociaż jednej, malutkiej, kroplóweczki na wzmocnienie. Wystarczy posłuchać tego, co mówią ludzie „ciężko chorzy” w oddziałach ratunkowych, o czym peplają sąsiadki i rodzina, o czym piszą internauci: Powtórzę po raz kolejny: NIE MA LEKU BĘDĄCEGO „KROPLÓWKĄ NA WZMOCNIENIE”! Dlaczego dostałeś lub Twój bliski dostał kroplówkę? Aby w pełnym zakresie wytłumaczyć i przedstawić zagadnienie, należałoby napisać osobny artykuł. A że jest to wpis kierowany z pełną premedytacją do ludzi bez wykształcenia medycznego, pozwolę sobie, z całym szacunkiem, temat uprościć. Patrząc przez pryzmat stanów zdrowia „ostrych” kroplówkę mogłeś otrzymać od zespołu ratownictwa medycznego w domu, w drodze do szpitala i/lub w szpitalnym oddziale ratunkowym. We wszystkich tych miejscach mogła zostać podana np. z powodu zbyt niskiego ciśnienia tętniczego krwi, masywnego krwotoku, rozległego oparzenia lub by nawodnić prawdziwie odwodniony organizm. W ogromnej liczbie przypadków kroplówka, czyli ta butelka wisząca na wieszaku i podłączona do wenflonu umieszczonego w żyle, jest najprostszym na świecie rozpuszczalnikiem dla leku, który pacjent pilnie musi otrzymać! Jeśli natomiast spojrzymy z perspektywy SOR-u, poza bezwzględnymi wskazaniami medycznymi mogłeś kroplówkę dostać jeszcze z innego, bardzo częstego powodu: zaburzeń elektrolitowych. Z własnego doświadczenia wiem, że trzeba się postarać lub być bardzo chorym, by niebezpiecznych zaburzeń elektrolitowych się nabawić. Wierz mi, że ludzie z wynikami np. Potasu lub Sodu, będącymi w zakresie normy lecz na dolnej granicy, dostają w ramach oddziału ratunkowego na zlecenie niektórych lekarzy właśnie takie kroplówki „uzupełniające”. Po co? Nie wiem. Chyba tylko po to, by pacjent miał poczucie że coś się wokół niego dzieje. Ja gorsze wyniki uzupełniałem np. Asparginianem lub wpierdzielając tony chipsów. W domu. Bez ryzyka złapania świńskiej lub kreciej grypy… Czym jest ta kroplówka na wzmocnienie? Coś, co potocznie nazywane jest kroplówką, jest niczym innym jak płynem infuzyjnym, z reguły o objętości 250 lub 500 ml, podawanym drogą dożylną przez wenflon (nie mylić z teflonem). W szczególnych, ekstremalnych sytuacjach, podajemy je drogą doszpikową, do kości. Najczęściej stosowanym płynem jest 0,9% roztwór natrium chloratum – sól fizjologiczna. Dalej mamy płyn fizjologiczny wieloelektrolitowy oraz płyn Ringera. Abyś nie myślał, że piszę tutaj farmazony z własnego doświadczenia, pozwolę sobie poniżej wrzucić zrzut z dokumentu charakterystyki soli fizjologicznej: To, co najczęściej uznajesz za „kroplówkę na wzmocnienie”, jest niczym. Jest zwykłą kranówą, do której wrzucasz tabletkę wapna lub gripex, do której wlewasz sok malinowy, w której po zagotowaniu maczasz wora herbaty. Kroplówka lekiem na całe zło? W opinii naszych wielu pacjentów a także ich rodzin kroplówka wzmacnia. Nie można zaprzeczyć, że niektórych potrafi postawić na nogi. Częściej jednak dzieje się tak dzięki lekom (o czym było wcześniej) podawanym w tymże płynie. Każda kroplówka jakby nie patrzeć sama w sobie również jest lekiem. A co każdy lek ma…? Wskazania, przeciwwskazania, działania niepożądane. Na tenże przykład, z grafiki powyżej wiemy już wszyscy, że wskazaniem do podania 0,9% NaCl jest rozpuszczenie w niej leku. Wskazaniem do podania płynu Ringera (za charakterystyką produktu leczniczego) jest odwodnienie, hipowolemia z powodu oparzeń, ubytku wody po zabiegach chirurgicznych oraz we wstępnej fazie wstrząsu krwotocznego. No dobrze. A przeciwwskazania? Z najpopularniejszych „kroplówek” są to niewydolność serca, ciężkie nadciśnienie, kwasica metaboliczna, stany obrzęku u pacjentów z zaburzeniami serca, wątroby lub nerek, ciężkie nadciśnienie, hipertonia, przewodnienie, nadwrażliwość na substancje czynne lub pomocnicze, hiperkaliemia, hipernatremia, hiperchloremia, hiperkalcemia, jednoczesne stosowanie leków moczopędnych i glikozydów naparstnicy, obrzęk płuc, uffff. Kroplówka jest lekiem więc jak każdy inny lek ma pewne określone przez producenta wskazania i przeciwwskazania do podawania. Wierzcie mi, kroplówka jest niejako mieczem obosiecznym: z jednej strony może przyczynić się do uratowania pacjentowi życia a z drugiej niestety skutecznie go dobić. Podawanie piciu dożylnie wcale nie jest takie kolorowe jak Wam się wydaje. Poza oczywistymi, wydawałoby się mi głupiemu, wskazaniami i przeciwwskazaniami do płynoterapii dożylnej, wysypać z rękawa można jeszcze wiele argumentów, które przemawiają za stosowaniem kroplówek tylko wtedy, gdy istnieje taka bezwzględna potrzeba. Tak na szybko, by nie przynudzać: – podanie kroplówki wymaga założenia wenflonu a to stwarza ryzyko zakażenia i stanu zapalnego, – podawanie kroplówek najczęściej odbywa się w szpitalu; szpital to miejsce, gdzie przebywają ludzie z chorobami, których wszystkich z nazwy nie byłbym w stanie wymienić – stwarza to niepotrzebne ryzyko zakażenia, – podawanie kroplówki nie jest czynnością fizjologiczną – a jak wszyscy dobrze wiemy najlepsze jest to, co naturalne, czyli piciu do buzi a nie do żyły, – chory w domu najczęściej (staram się w to wciąż wierzyć) ma opiekę troskliwej rodziny – w szpitalu będzie jednym z kilkudziesięciu pacjentów przypadających na kilka pielęgniarek/ratowników medycznych. Ważne na koniec w 11 punktach 1. Kroplówka nie jest „lekiem na wzmocnienie”. 2. Nierozważne podawanie kroplówek może zamiast pomóc – zaszkodzić. 3. Odwodnienie jest możliwe w każdym wieku. Bardziej narażone są na nie dzieci i osoby w podeszłym wieku. 4. Z jednej strony: biegunka i wymioty zwiększają ryzyko odwodnienia. 5. Z drugiej strony: sraczka od „2 godzin”, pięć luźnych stolców przez cały dzień lub „uporczywe” wymioty co wystąpiły „aż” cztery razy NIE POWODUJĄ ZAGRAŻAJĄCEGO ŻYCIU ODWODNIENIA. 6. Ta „kroplówka na wzmocnienie” może zostać podana, gdy są wskazania, na zlecenie lekarza POZ/opieki całodobowej pacjentowi w domu. 7. Jak coś się dzieje nie czekaj „aż przejdzie” – skontaktuj się przynajmniej z lekarzem rodzinnym/opieki całodobowej. Ich ciężka praca jest dedykowana zachorowaniom, stanowiącym większość interwencji ratownictwa medycznego w Polsce. 8. Lekarz rodzinny POZ/opieki całodobowej ma obowiązek przyjechać do pacjenta na wizytę domową, jeśli jego stan zdrowia NIE POZWALA na dotarcie do ośrodka zdrowia. Z drugiej strony argument pt. „nie mam czym dojechać do przychodni” niestety, ale jest tylko problemem pacjenta. 9. Gdy konieczne ze względu na stan zdrowia pacjenta (np. pacjent leżący) lekarz POZ/opieki całodobowej ma obowiązek wystawić oprócz skierowania do szpitala ZLECENIE NA TRANSPORT SANITARNY! Wzywanie karetki ratownictwa medycznego tylko po to, by pacjenta niebędącego w zagrożeniu przewieźć do szpitala powinno być traktowane jako przestępstwo – narażenie na utratę zdrowia lub życia innych pacjentów! 10. Ratownictwo medyczne służy stanom zagrożenia życia i zdrowia. Wiem, nie jesteś lekarzem ani ratownikiem. Jednakże do podania leków p/bólowych, zwalczenia gorączki czy zabandażowania zranionego palca nie potrzebujesz karetki. Jej może bardziej potrzebować zadławione dziecko, potrącony staruszek lub 40-latek z objawami zawału serca. 11. KROPLÓWKA NIE JEST LEKIEM NA WZMOCNIENIE! Zapamiętaj! Najlepsze i najzdrowsze nawodnienie to nawodnienie doustne. tagi: kroplówka płynoterapia w ratownictwie sól fizjologiczna Wyświetlenia: 174 762 To nie koniec! Przeczytaj najnowsze wpisy: Zawartość podstrony1 Jak powstaje kac?2 Jakie są oznaki i objawy kaca? Zawroty i ból głowy podczas Ogólne złe Zaburzenia Utrata apetytu3 Długość kaca, czy kac może trwać 3 dni?4 Jak złagodzić kaca?5 Szybki sposób odtrucia alkoholowego — jak odtruć organizm?6 Co znajduje się w kroplówce na kaca? Ile kosztuje kroplówka na kaca? Czy można pić po kroplówce?7 Odtrucie alkoholowe i pozbycie się kaca w klinice Trudno jednoznacznie powiedzieć, ile trwa kac, bo zależne to jest od ilości wypitego alkoholu, a także od cech indywidualnych takich, jak waga, wiek, czy metabolizm alkoholu etylowego w organizmie. Jedno jest pewne, niezależnie od tego, ile trwa kac, można się wspomóc, by szybciej wyeliminować jego przykre objawy. Zobacz, jak sobie pomóc, żeby zniwelować objawy kaca, nawet jeśli Twój kac trwa kilka dni. Jak powstaje kac? Zachowanie umiaru ważne jest we wszystkim. W piciu alkoholu, na pewno w związku z czym podczas imprezy należy zachować ostrożność. Zwłaszcza jeśli należysz do grupy osób, którym metabolizowanie alkoholu przychodzi trudno i zwyczajnie sobie nie radzą z oczyszczaniem. Nadmierne spożywanie alkoholu prędzej czy później doprowadzi do zatrucia, za które odpowiedzialny jest głównie aldehyd octowy. W wyniku przeciążenia organizmu, gdzie narządy nie nadążają z oczyszczaniem komórek, dochodzi do zatrucia i pojawienia się specyficznych objawów. Jakie są oznaki i objawy kaca? Do najczęstszych objawów kaca zalicza się szereg nieprzyjemnych doznań, które są wynikiem nadmiernego spożycia alkoholu. Objawy kaca są specyficzne, mają też różne nasilenie. Są kwestią indywidualną. Jednak te najczęstsze, są typowe i w zależności od tempa metabolizmu organizmu, wyciszają wraz z upływem godzin lub u niektórych mogą trwać nawet kilka dni. Zawroty i ból głowy podczas kaca Zawroty głowy i ból to typowy syndrom dnia następnego. Nawet jeśli przespałeś kilka godzin, możesz w dalszym ciągu odczuwać upojenie alkoholowe i doświadczać ogólnego rozbicia. Ogólne złe samopoczucie Objawy kaca to także ogólne rozbicie i złe samopoczucie, a także brak sił i kołatanie serca. Mdłości Kolejnym z nieprzyjemnych objawów jest uczucie mdłości lub wymioty. Mając kaca, możesz czuć, jak zaciska Ci się żołądek lub wymiotować kilka razy w ciągu doby. Zaburzenia snu Wysiłek fizyczny sprawia Ci problem, ale jednocześnie nie możesz spać. To także często objawy kaca i przedawkowania alkoholu. Utrata apetytu Na kaca dobrze jest pić dużo płynów, natomiast kiedy nie masz apetytu, to nic nie chce przejść przez gardło. To problem, bo w wyniku na przykład wymiotów lub biegunki może dojść do szybkiego odwodnienia. Długość kaca, czy kac może trwać 3 dni? Długość kaca jest ściśle powiązana z ilością wypitego alkoholu i potencjałem organizmu, a raczej jakością jego metabolizmu. Jeśli Twoje ciało ma predyspozycje do długiego oczyszczania się z metabolitów alkoholu, Twój kac może trwać nawet dłużej, niż 3 dni, przy czym objawy zatrucia będą słabły z dnia na dzień. Odtrucie alkoholowe możesz przeprowadzić samemu, a polega ono głównie na odpowiednim nawodnieniu organizmu. Warto przyjąć witaminę C, która jest naturalnym utleniaczem, a także pić dużo płynów, żeby się przefiltrować. Niezbędne także będą inne witaminy i minerały, a także elektrolity. Możesz także przyjąć tabletki przeciwbólowe, które złagodzą ogólne kiepskie samopoczucie i bóle ciała. Jeśli objawy nie ustępują i trwają w najlepsze w kolejnej dobie od spożycia, to warto skontaktować się z lekarzem lub zamówić kroplówki witaminowe na odtrucie. Szybki sposób odtrucia alkoholowego — jak odtruć organizm? Odtrucie alkoholowe to ostatnia deska ratunku dla osób, które kaca mają kilka dni. Detoks alkoholowy przy pomocy kroplówki witaminowej stawia na nogi i pomaga szybciej wrócić do normalnego funkcjonowania. Podanie kroplówki wymaga wkłucia dożylnego, ale jest to jedna z najpewniejszych metod pozbycia się alkoholu i jego metabolitów z krwi. Co znajduje się w kroplówce na kaca? Odtruwanie alkoholowe przy użyciu kroplówki podanej do organizmu dożylnie, jest skuteczne ze względu na skład kroplówki na kaca. W kroplówce znajdują się: witaminy i minerały;kwas acetylosalicylowy;elektrolity;jeśli zachodzi taka potrzeba, pacjent otrzyma środki przeciwbólowe i uspokajające;a także niesteroidowe leki przeciwzapalne. Ile kosztuje kroplówka na kaca? Podanie kroplówki na kaca wiąże się z przerwaniem ciągłości skóry, a więc kroplówka może zostać podana przez wyspecjalizowanych lekarzy lub ratowników medycznych. Koszt takiej kroplówki może wahać się od 350 zł do nawet 1000 zł. Cena uzależniona jest od indywidualnych potrzeb. Czy można pić po kroplówce? Wiele osób zadaje sobie pytanie, czy dożylne podanie kroplówki koliduje z dalszym piciem. Jeśli pacjent otrzymał leki, to alkohol może zakłócić ich działanie lub je wzmocnić. Spożywanie alkoholu po otrzymaniu kroplówki odradzamy także ze względu na to, że organizm powinien mieć czas na regenerację. Odtrucie alkoholowe i pozbycie się kaca w klinice Szczególnie ciężkie przypadki kaca wymagają wyjątkowych rozwiązań. Pozbycie się z organizmu alkoholu po wielodniowej imprezie zakrapianej alkoholem może wymagać przy trzeźwieniu pomocy wysoce wyspecjalizowanych lekarzy. Kac i jego objawy bowiem mogą stanowić ryzyko dla zdrowia i życia pacjenta, więc nie warto czekać i cierpieć. Odtrucie alkoholowe w klinice to szybki i bezpieczny powrót do normalności. zapytał(a) o 15:41 Czy pies może dostać jeść po kroplówce . ? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź Lably odpowiedział(a) o 15:44: nie , nie dawaj mu jeść jeszcze Sama miałam psa pod kroplówką i weterynarz powiedział żeby go nie karmić. Po jednym dniu daj mu jeść ale malutko. I z czasem coraz więcej Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 15:44 Zależy w jakich okolicznościach. blocked odpowiedział(a) o 16:05 A co to jest za kropłówka i na co? To jest ważne. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

czy po kroplówce można jeść